Turkiye liginin tarihini bilen insanlarin Ankaragucu icin uzulmemeleri mumkun mu? Liseli gorunumunde 1993 dogumlu Bilal in 1. dakika dolarkenki nefis sutu, mac baslarken gozlerimi yasartti. Volkan kurtaramasaydi cok uzulmezdim. "Oynayip kazansinlar" derdim. Kocaman maci olesiye ciddiye aliyordu ki, cezalilar haric maca tam kadro cikmisti. Sow un 13. Dakikada nefis soluyla gelen golu perdeyi acarken sari lacivertlilerin maci ne kadar dikkatli oynadigi belli oluyordu. 30. Dakikada Topuz un sutu beklenen rahatligi saglayamadi. Zaten bunun disinda pozisyon da bulamadilar. Macin ilk yarisi biterken 2 takim arasindaki dev butce ve puan farklarini hic bir yabanci tahmin edemezdi.
2. Yarida Fenerbahce den patlama bekleyenler yine yanildilar. Ligin puan stresi, 3 Temmuz sendromu ve GSaray macinin heyecanina kapilan sari lacivertliler, 2. Golu Topuzla bulduklari 70. dakikaya kadar pozisyon bile uretemediler. Yaratici kolektif oyundan yoksun, yine attiklari golun ustune yaslanmayi tercih eden ve 4 deplasman maglubiyetinin tedirginligini uzerlerinden atamamis urkek kanarya gorunumundeydiler. Umarim kimse "Alex' in yoklugu" diye soze baslamaya kalkmaz! İkinci golden sonra bu sefer kabusu astiklarina inanan Sari lacivertliler buna ragmen sahaya bir agirlik koyamadilar. Bunu mantikli nedenlerle aciklamaya kimse calismasin. 90 dakikanin sonunda oyuncular "forma" degistirirken Ankaragucu acisindan yine bogazimiz dugumlendi ve sorular ucustu... Gule gule renkdas...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.